مرکز مشاوره روانشناسی

در مبحث شناخت روانشناسی و روانشناسان معمولاً سوالات متداول به حالت بخش های موضوعی تقسیم می شوند تا بتوانند با روشی آسان تر و سریع تر اطلاعات را به مخاطب منتقل کنند. از مزایای سوالات متداول این است که می تواند شما را به بخشهای مختلف وب سایت که دارای اطلاعات دقیق تر در مورد موضوعات هست راهنمایی کند.

ابتدا به ساکن در این بخش موضوع روانشناسی و تمرین روانشناسی را مورد خطاب قرار می دهیم.

روانشناس خوب کیست؟

به طور کلی روانشناسان را دانش آموختگان علوم اجتماعی می دانند که در حوزه های مختلف سلامت روح و روان تخصص داشته و می توانند خدمات درمانی حرفه ای را نسبت به رفتار انسان ارائه دهند.

 در طی سالهای متوالی روانشناسان به عنوان متخصصین شناخت انسان،تاکنون فعالیت های مختلفی را در حوزه شناخت روح و روان انسان،درک متقابل،رشد انسانی،سلامت عقل و روان متناسب با سن و سنجش و درک ویژگی های شخصیتی انسان ها انجام داده اند. تا بتوانند کمک شایانی به درمان انسانهای آسیب دیده رسانده باشند.

انجام این فعالیت ها و تحقیقاتی که در مورد شناخت روح و روان انسان و درک ویژگی های آن به عمل آمده است می‌تواند باعث شود و تمام مشکلات روحی اعم از عاطفی و عدم درک شناخت و تناسب نداشتن رشد عقلی به راحتی توسط روانشناسان مورد حل و بررسی قرار می گیرد و خدمات گسترده ای را به بیماران این حوزه ارائه دهند.

پس روانشناسی که حرفه ای است لازم است تا علاوه بر فراگیری تمام این دانش ها بتوانند درک و  شناخت متقابلی از بیمار خود داشته باشد تا آن را برای کمک به تغییر آن بیمار به کار گیرد.

روانشناس چه تفاوتی با روانپزشک دارد؟

روانپزشکی از زیر مجموعه های رشته پزشکی است و به متخصص اعصاب و روان هم مشهور است. اون درمان های دارویی را برای مسائل و مشکلات روانی برای ورد در پیش میگیرد.
روانشناس اما با مشاوره و گفتگو و تمرین هایی که به شما میدهد سعی در منظم کردن افکار شما و سپس درمان اختلالات دارد. روانشناسی زیر مجموعه علوم انسانی است.

در درجه اول هر دو در حوزه‌های درمان روح و روان بیمارانی که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می‌کنند فعالیت می کنند.

روانشناسی می تواند به عنوان یک رشته مستقل نیز به حساب بیاید اما روانپزشکی یک تخصص کامل در زیر رشته پزشکی است.

به طور کل شباهت های زیادی بین درمان توسط روانشناسان و روانپزشکان وجود دارد اما تفاوت های چشمگیری نیز بین آنان به کار برده می شوند.

 روانشناسان تمام رفتارهای انسان را مورد بحث و بررسی قرار میدهند. و همچنین سعی بر این دارند و تمام هنجار ها و ناهنجارهای شکل گرفته در بیمار را مورد بررسی قرار دهند. اما کارکرد اصلی روان پزشکان فعالیت در مورد حوزه های سلامت مغز و مشکلات عاطفی می باشد.

در هنگام مواجهه با یک مشکلات عاطفی روانشناسان آن را به عنوان یک خلل محیطی که باعث ایجاد ناهنجاری های گوناگون است درنظر میگیرند. اما روانپزشکان آن را به عنوان یک بیماری حوزه سلامت مغز شناخته و با توجه به درمان پزشکی با استفاده از داروها سعی در درمان آن دارند.

نخست روانشناسان سعی می کنند که ابتدا با استفاده از روش های محیطی و یاد دادن به بیمار از خود او نیز برای درمان استفاده کنند اما روانشناسان در همان دیدار اول مستقیم به دنبال تجویز دارو میرود.

به طور کلی انتخاب یک روانشناس خوب و حرفه ای که بتوانند بهترین روش درمان را پیاده کند همانند سایر متخصصین دیگر است. در درجه اول باید ارزیابی مدارک تحصیلی و اعتبار نامه های یک روانشناس با استفاده از مدارک آموزشی برای خود به وجود آورده صورت بگیرد.

در مرحله بعدی می‌توانید بیمارانی که به این روانشناسان مراجعه می‌کنند را نیز مورد سوال و گفتگو قرار دهید و از روند درمانی آنها کمی اطلاعات به دست بیاورید.

یک نکته دیگری که باید بررسی کنید این است که در همان بدو ورود به خدماتی که توسط آنها ارائه می‌شود توجه کنید.که بعد از آن چیزی را که انتظار دارید و دریافت نکردید باعث آزرده خاطر شدن شما نشود. همچنین در هنگام اولین مشاوره خود با روانشناس تان به اندازه کافی صحبت کنید تا مطمئن شوید که با او راحت هستید و می توانید حرف هایتان را به طور کامل مطرح کنید.

حال با یکدیگر چند سوال بسیار مهم که ممکن است از توجهتان دور مانده باشد را با یکدیگر بررسی می کنیم.

هزینه درمان توسط روانشناس چقدر است؟

این روانشناس دارای چه تجربه های متفاوتی است؟

آیا این روان شناس تجربه درمان مشکل شما را دارد؟

آیا این روان شناس مجوز طبابت را دارد؟

جویا شوید چه نوع روش درمانی را برای برطرف کردن مشکل شما انجام خواهند داد؟

مکانی که آن مرکز روانشناسی در آن مستقر است کجاست؟

آیا امکان پرداخت قسطی هزینه درمان وجود دارد یا خیر؟

بیمه های طرف حساب شما کدام هستند و آیا برای این بیماری شما را پوشش بیمه می کنند و یا خیر؟

آیا می توانید از پس هزینه های درمان بربیایید.؟

اگر در حال مصرف دارو هستید آیا روانشناس با روانپزشک شما همکاری خواهند کرد؟

آیا ساعت کار مطب و ملاقات های آن با زمان کاری شما هماهنگ هست؟

یک روانشناس خوب چه مواردی را به عنوان دوره آموزشی برای شما به حساب می آورد؟

به طور متوسط هر روانشناسی پس از اتمام درجه کارشناسی و گرفتن مدرک لیسانس بازی ۵ تا ۷ ساله را برای تحصیلات تکمیلی و آموزش حرفه ای خود در نظر میگیرد.

روانشناسانی که تا مقطع دکترا می رسند یک دکتر محسوب می‌شوند که می‌توانند تمام مشکلات شناختی و ناهنجاری های ذهنی شما را برطرف کنند. اما آنان پزشکی نیستند و نمی توانند داروی مورد نیاز برای سلامت مغز را تجویز کنند. گذراندن درجه دکترا در رشته روانشناسی معمولاً زمانی ۴ الی ۵ ساله به صورت مطالعه تمام بخش بعد از تحصیلات تکمیلی می طلبد.

در واقع این دوره از روانشناسی در بردارنده مشتقات دوره اصلی در زمینه‌های اجتماعی و یادگیری ناهنجار ها و سنجش رفتار های بیولوژیکی بر رفتار انسان است.

معمولا آموزش هایی که در این دوره قرار می گیرد یادگیری در مورد رشد و شخصیت انسان و توسعه نرمال آن در مورد مشکلات روانشناسانه و آسیب های ذهنی است.

همچنین در طول این آموزش تخصصی تکنیک های متفاوتی در مورد سنجش تشخیصی و همچنین نحوه درمانی آنها ارائه می‌شود. یک نکته دیگری که در طول این تحصیلات روانشناسان می آموزند این است که چگونه موارد مختلف استرس باعث ایجاد آسیب های روانی و تاثیرگذاری در زمینه های فرهنگی میشود.

در برخی از موارد روانشناسان در سطح کارشناسی ارشد آموزش دیده اند. که این زمان شامل دوسال آموزش تکمیلی بعد از گذراندن درجه کارشناسی در همان بحث های موضوعی که مورد استفاده برای آموزش روانشناسان در بخش دکترا هست میباشد.

معمولاً سوالات متداولی در مورد بخش‌های مختلف روان شناسی و روان شناسان مطرح می شود. برای پیدا کردن آسان تر و سریع تر معمولاً این سوالات را به بخش های موضوعی تقسیم می کنند.توجه داشته باشین که این سوالات متداول شما را به بخش های دیگر سایت که شامل اطلاعات دقیق تر است هدایت می‌کنند.

بهترین مرکز مشاوره روانشناسی در تهران

اگر به دنبال مرکز مشاوره خوب در تهران برای مراجعه می‌گردید، مرکز مشاوره سلامت قطعاً یکی از آنهاست. چرا که مرکز مشاوره روانشناسی سلامت به عنوان بهترین مرکز روانشناختی  در سالهای ۱۳۹۸ و  ۱۳۹۹ از سمت سازمان بهزیستی کشور شناخته شد. عملکرد درمانگران خبره‌ی مرکز مشاوره روانشناسی سلامت باعث شده که این مرکز، همچنان در رده‌ی بهترین مراکز مشاوره کشور قرار داشته باشد.

مشاوره روانشناسی حضوری

از زمان شیوع ویروس کرونا و گسترش این بیماری، بخش قابل توجهی از درمانگران کشور، خدمات مشاوره خود را به صورت آنلاین و تلفنی انجام می‌دهند. مرکز مشاوره روانشناسی سلامت اما با وجود اینکه امکان مشاوره آنلاین و تلفنی را در اختیار مراجعین قرار داده، امکان مراجعه حضوری برای مشاوره در این مرکز همیشه برقرار بوده است. شما می‌توانید با رزرو وقت مشاوره، به صورت حضوری نیز از خدمات درمانگران بهره‌مند شوید.

بهترین دکتر روانشناس در تهران

ممکن است به‌کار بردن واژه‌ی “بهترین” خیلی معیار مقایسه‌ای مناسبی نباشد، چرا که هر یک از مشاورین روانشناس در حوزه‌ی تخصصی به‌خصوصی فعالیت می‌کنند و تشخیص بهترین روانشناس حال حاضر ایران کار ساده‌ای نباشد. اما با این حال درمانگران می‌توانند در حوزه تخصصی خود یکی از بهترین‌ها باشند. کلینیک روانشناسی سلامت با دارا بودن کادر درمانی مجرب، یکی بهترین خدمات مشاوره روانشناسی را به شما ارائه می‌دهد. به همین خاطر است که مرکز مشاوره روانشناسی سلامت یکی از بهترین مراکز مشاوره در کل کشور است.

بهترین روانشناس بالینی در تهران

روان‌شناسی بالینی به انگلیسی Clinical Psychology) ) شاخه‌ای از روان‌شناسی است که به درک، پیش‌بینی و درمان نابهنجاری، ناتوانی و آشفتگی‌های شناختی، هیجانی، زیست‌شناختی، روان‌شناختی، اجتماعی و رفتاری کمک می‌کند و در گسترهٔ وسیعی از جمعیت‌های در جستجوی درمان کاربرد دارد.

قطعاً روانشناسی بالینی یکی از مهم‌ترین شاخه‌های روانشناسی است و مرکز مشاوره روانشناسی سلامت با توجه به اینکه یکی از بهترین مراکز مشاوره روانشناسی کشور است، در حوزه‌ی روانشناسی بالینی نیز فعالیت می‌کند.

روانشناس خانم در تهران

بخش اعظم روانشناسان مرکز مشاوره روانشناسی سلامت خانم هستند. ممکن است بانوان عزیز و یا نوجوانان، ارتباط راحت تری با یک روانشناس خانم برقرار کنند. درمانگران خانم مرکز مشاوره سلامت نیز همگی از بهترین و توانا ترین روانشناسان تهران و ایران هستند و رزومه‌ی درخشانی را با نتایج درمانی مراجعین خود برجای گذاشته‌اند.

حال می خواهیم در این قسمت اختلالات و مشکلات روانی را بررسی کنیم.

اختلال روانی چگونه مشخص می شود؟

بررسی ها به صورت کلی نشان میدهد که در واقع این فرایند علمی با کمی پیچیدگی همراه است است که توسط رسانه ها و شبکه های مجازی به صورت دیگر که کاملاً اشتباه است نشان داده می شود. در ابتدا بگذارید به شما نشان دهیم که این اختلالات روانی در حقیقت چه جنبه هایی دارد و رسانه های اجتماعی چگونه آن را نشان می دهند.

در واقع تعریف یک مشکل روانی با استفاده از روانشناسان افراد شروع می شود که با اشاره به وقت این شباهت ها در این مشکلات توسط مراجعین متوجه این بیماری روانی می شوند. در صورتی که این روانشناسان تصور می کنند که در واقع این دست نشانه ها با هیچ کدام از مشکلات ذهنی موجود در انسان ها جور در نمی آیند،شروع به جمع آوری اطلاعات و دیتا ها می کنند تا بتوانند مشخص کنند آیا شواهدی از یک بیماری ذهنی و ناهنجاری جدید وجود دارد و یا خیر.

روانشناسان در مورد یافته های خود با سایر متخصصان صحبت می کنند. و ممکن است است یک داستان جدید ایرا به صورت روایی با استفاده از مشاهده سایر داستان ها بنویسند.

منظور از روایی کلمه ای است که از واژه روایت می آید به معنی یک داستان کوتاه.

در اصل چیزهایی که آنها به صورت یک روایت تعریف می‌کنند اثبات شده و علمی نیست بلکه  روایت‌ها نظریاتی است که روانشناسان در مورد یک مبحث جدید مطرح کرده‌اند.

حال بعد از آنکه نظریات و روایات زیادی در مورد یک مسئله جدید مطرح شد شروع به تحقیقات گسترده میشود در مورد این نظریات می‌شود که آیا این نظریه ها حاکی از یک مشکل روانی جدید است و یا مبنایی از مشکلات گذشته است که به صورت جدید مطرح شده است. همواره در ذهن خود این موضوع را داشته باشید که روانشناسی یک رشته علمی است که به سنجش روابط انسانی و ساز و کارهای آن می پردازد. حرف های روانشناسی کاربرد یک دانش علمی درباره اندیشه و رفتار انسان برای از بین بردن مشکلات است.

در بسیاری از موارد تحقیق های علمی که به صورت هدفمند در یک موضوع است و برای تحلیل موارد خود به صورت های کنترلی و تجزیه تحلیل استفاده میکنند،گزارش هایی را که به صورت روایت تهیه می‌شود را تایید نمیکنند.

در عوض به جای آن محققان به این نتیجه می رسند که باید این مشکلات جدیدی را که به صورت روایی مطرح شده گونه هایی از مشکل قبلی بدانند که بتوان همه آنها را در نهایت در یک رده و گروه دسته بندی کرد.

حال هنگامی که نتایج یک تحقیق خاص بودن و جدید بودن یک مشکل را تایید کند شروع به انجام تحقیق های زیادی در مورد آن مسئله می‌شود تا بتوان مناسب ترین روش برای این مشکل به صورت کاملاً آگاهانه انجام شود. گذشته از اینکه منظور از مطالعه جدید در مبحث روان‌شناسی شناخت به خصوص آن و درک چگونگی برطرف کردن آن است.

رسانه های اجتماعی همیشه تمایل به این داشته اند تا مقایسه هایی را اعم از شباهت و تفاوت نظریه های جدید آن کشف شده و مسائل قدیمی انجام بدهند. حتی اگر این مسائل کاملا شبیه به یکدیگر بوده و هیچ تفاوتی میان آنها قائل نباشد. چرا که این مقایسه کردن ها می تواند برای آن ها یک داستان خبری بسیار جذاب بسازد که هم درک بهتری را برای مردان شامل بشود و هم تیتر جدید اخبار باشد. فکر کنید که چگونه اعتیاد به اینترنت و غیره را در معرض توصیف قرار می‌دهد.

اگر بخواهیم با دید دقیقتری به این مسئله نگاه کنیم اعتیاد یک وابستگی بیولوژیکی نسبت به یک چیز است که با حذف آن ماده اعتیادآور علائم فیزیکی و برگشت آن حاصل می‌شود. پس بهتر است اعتیاد به اینترنت و یا اعتیاد جنسی را با دسته بندی های مشکل‌های روانی که در حال حاضر وجود دارد بسنجیم تا اینکه آن را در قالب یک دسته بندی جدید قرار بدهیم.

علاوه بر آن مسائل و دلایلی که باعث میشود یک فرد به اینگونه اعتیادها مبتلا به شود از یک فرد به فرد دیگر کاملاً متفاوت است به همین علت باید مزیتی ایجاد رده بندی برای یک مشکل جدید را از میان ببریم.

اما این موضوع نه تنها برای رسانه ها قابل درک نیست و برای ایجاد یک دسته بندی جدید شتاب به خرج می دهند بلکه برخی از روانشناسان نیز با ایجاد گزارش‌های شواهد خود سعی بر این دارند تا حرف خود را به کرسی بنشانند.

متاسفانه باور غلطی که در جامعه ما شکل گرفته است این است که هر کسی که دکتر است و تحصیلات عالی را پشت سر گذاشته است میتواند درباره آنچه که می نویسد کاملا مطمئن باشد در مورد گفته‌های خود خبره است. به همین علت بسیاری از مردم به گفته های آنان اعتماد کرده و علاوه بر پذیرفتن آن برای دیگران نیز آن را به اشتراک می گذارند.

ممکن است در آینده اعتیاد جنسی و اعتیاد شدید به اینترنت از دست بنده های جدیدی از مشکلات روانی محسوب شوند و حتی بتوان در آینده با استفاده از شواهد علمی توصیف کرد که دسته بندی جدید برای این مسائل لازم است. اما در حال حاضر نمی‌توان دست به این کار زد فقط نوشتن نظریه‌ها مشکل ندارد اما نباید تفاوت میان شباهت علمی و نظریه ها را از بین برد. جوریکه عامه مردم متوجه تفاوت آنها نشوند. چراکه هنگامی که یک نظریه ارائه می شود اگر به عنوان یک حقیقت پذیرفته شود باعث ایجاد سردرگمی در میان مردم می شود.

مشکل روانی همان اختلال روانی است؟

اگر بخواهیم به صورت جواب کوتاه به این مسئله نگاه کنیم هیچ تفاوتی میان این دو وجود ندارد چرا که این واژه های پزشکی مبتنی بر مفهوم یک بیماری از توصیف یک مشکل روانی خاص و منحصر به فرد دارد. استفاده از توصیف پزشکی برای بیان کردن مشکلات روانی فواید خاصی را دارد اما در کنار آن برای این که بتوانیم یک مشکل روانی را به درستی درمان ‌کنیم سردرگمی ایجاد می‌کند.

چرا که در واقع ایجاب می کند که آنها یک مشکل پزشکی هستند نه یک مشکل روانی. به همین علت این مشکل به وجود می‌آید که برای درمان کردن آنها فقط روش های پزشکی و دارویی موثر است نه روش های روانشناسی که پذیرفتن آن درست نیست.چرا که امروزه ثابت شده است که درمان دارویی عوارض بسیار زیادی دارد و بهترین روش برای درمان استفاده از روش های روانشناسانه است.

کلمه و واژه تشخیص در واقع به فرآیند علت ایجاد یک بیماری و روشهای درمان آن مصوبه کارکرده آن اشاره دارد. ممکن است که مشکلات روانی ایجاد شده تا مقدار قابل توجهی با یک مدل پزشکی جور در بیاید اما در بسیاری از موارد این مدل تناسب چندانی ندارد و به همین علت اکثر روانشناسان ترجیح می‌دهند تو ازم دل مشکل برای حل و درک بهتر مسئله روانی ایجاد شده استفاده کنند.

با این حال شرکت های بیمه گذار برای اینکه بررسی کنند که آیا مشکل روانی ایجاد شده تحت قالب بیمه سلامت درمان قرار می گیرد یا خیر ملاک خود را تشخیص پزشکی می گذارند به همین علت همیشه مدل پزشکی بخشی از خدمات روانشناسی می باشد.

چگونه یک بیماری روحی به مشکل روانی تبدیل می شود؟

کلمه روحی در واقع واژه ای کاملا پزشکی است. و نشان می‌دهد که این مشکل ایجاد شده بیولوژیکی تنها با استفاده از دارو و روش پزشکی قابل درمان است. به همین علت متخصصان دو گروه ساختگی از مشترکان این بیماری ها ایجاد کردند. که یک دسته از بیماریهایی هست که بیماری‌های روحی قلمداد می‌شود و دیگری مشکلات روانشناختی نام دارد.

از مهمترین معضلاتی که این دسته بندی ها ایجاد می کنند این است که یک فرد ممکن است از خودش بپرسد آیا واقعاً یک بیمار روانشناختی هستم و یا با مراجعه به یک مشاور نیز می توانم خود را درمان کنم؟

مهمترین مشکل این است ست که انسان ها تصور می کنند روانشناسان فقط می توانند مسائل مربوط به روح و روان آنها را درمان کنند و نمی‌توانند مسائلی مربوط به روانشناختی و ناهنجاری های ذهنی آنها را نیز کنترل کند و برای آنها مجبورند به فرد دیگری مراجعه کنند.

در نتیجه ممکن است که بعضی از مردم هنگامی که یک مشکل روانشناسانه دارند برای درمان آن با مشاوران تماس بگیرند که نسبتاً با روانشناسان دیگر تفاوت بسیار زیادی داشته و از اطلاعات بسیار کمی برخوردارند چرا که آموزش کمتری دیده اند. غالباً این مشاوران قادر نیستند که به آنها کمک کند چرا که آموزش و تجربه مورد نیاز در مورد این مسئله را ندارند.

به طور کلی روانشناسان آموزش دیده اند تا بتوانند مجموعه بزرگی از مشکلات روانی را شناسایی کرده و آن را درمان کنند حال از کوچکترین مشکل روانشناختی گرفته تا بزرگترین استرس ها و ناهنجاری های ذهنی. علاوه بر آن آن مشاورانی که از آموزش کمتری برخوردار هستند موظفند از نظر اخلاقی هنگامی که یک مشکل بزرگی را در بیماری مشاهده می‌کنند.

آن را به روانشناس دیگری ارجاع دهند. به همین علت اگر مشکل روانی شما نیاز به استفاده از درمان دارویی داشته باشد در صورت نیاز روانشناس شما با یک تیم پزشکی متخصص آنها در میان می‌گذارد تا درمان شما را با درمان دارویی نیز هماهنگ سازد به این ترتیب شما از مهارت روانپزشک و روانشناس برخوردار خواهید شد.

واژه بیماری روحی اکثراً برای دسته بندی بسیاری از مشکلات حاد با یکدیگر استفاده می شود. این دسته بندی ممکن است شامل شیزوفرنی و سایر اختلال های روان پریشی و افسردگی های دوقطبی ها را به همراه اختلالات شخصیتی شامل شود. یکی از عواملی که باعث جداسازی بیماریهای روحی از مشکلات روانی بسیار حاد میشود این است که آیا شخص بیمار به عنوان بخشی از پروسه درمان نیاز به بستری شدن دارد و یا خیر.

برای اینکه متوجه شوید کدام یک از مشکلات روانی در رسته بیماریهای روحی قرار دارد پاسخ این سوال بستگی دارد از چه کسی سوال پرسیده شود.

چرا که برخی از مشکلات و بیماریها به نظر می رسند که یک مولفه بیولوژیکی قوی دارند و به عنوان قسمتی از پروسه درمان نیازمند درمان دارویی هستند اما همه این دسته بندی ها شامل این موارد نیست.

روانشناسانی که در این حوزه فعالیت می کنند و تمایل دارند که برای بیان کردن مشکلات ذهنی از واژه بیماری‌های روحی استفاده نکنند چرا که بار معنایی منفی دارد و همچنین باعث ایجاد سردرگمی و نگرانی افراد خانواده می شود.

با این سوالات متوجه اختلال روحی خود شوید

آیا با این روشی که خودم و سایرین را ارزیابی می‌کنم در مدیریت زندگی خود ضعیف عمل می کنم؟آیا من از زندگی و افراد انتظارات بالایی دارند که باعث می شود هیچ کس به من نزدیک نشده و کسی آنها را برطرف کند؟ آیا مشخص بسیار ایراد گیری هستم؟آیا من نگاه بدبینانه و منفی نسبت به دنیا زندگی دارم؟آ یا من در هنگام تصمیم‌گیری در زندگی دچار مشکل می شوم و وابسته به دیگران هستم؟

آیا من مدیریت زندگی خودم را به صورت غمگین و افسرده پیش می برم و اکثر اوقات حالتی مضطرب دارم؟ آیا من زود رنج و عصبانی هستم و نمی توانم عصبانیت خود را کنترل کنم؟آیا من در مورد همه مسائل زندگی‌ام نگران هستم و به خاطر اشتباهاتم احساس بدی دارم؟ آیا من عادت غیر معمول و خجالت آوری دارم که باید آنها را ترک دهم؟آیا من مصرف افراطی به سیگار و مواد نوشیدنی غیر مجاز دارم ولی می‌توان آن را متوقف کنم؟ آیا من کنترل خود را نداشته و برای فکر کردن به هر چیز سالم و غیر سالم دچار اشتباه می شوم؟

آیا من در روابط خودم دچار مشکل هستم و نمیتوانم روابط خود را با دوستانم حفظ کنم؟ آیا من اجازه میدهم که اغلب انسان ها با من بدرفتاری بکنند و نیت های بد به من داشته باشند؟ آیا من در مراقبت کردن و تربیت فرزندانم ضعف و کاستی دارم؟آیا لازم است که یاد بگیریم چگونه بهترین والدین تبدیل بشوم؟ آیا من با همسر و خانواده خود رفتار غیرمتعارفی دارم؟ آیا من به هر دلیلی احساس بیماری و ضعف می کنم؟ آیا به هر دلیلی از زندگی خود ناراضی هستم و اهدافم را گم کردم؟

اگر با خواندن هر یک از این سوالات جوابتان به هر کدام بله باشد بهتر است از خدمات روانشناسی کمک بگیرید چرا که روانشناس می‌تواند با سنجش افکار شما و احساساتی که در زندگی شما بروز پیدا کرده است بهتان کمک بکند تا شروع یک تغییر را در زندگی خود رقم بزنید.

درمان دارویی چه تفاوتی با مشاوره روانشناسی دارد؟

مدل پزشکی در واقع مشکلات روانی مغز را از نظر فیزیکی مورد بررسی قرار می‌دهد.

برای مثال تغییرات شیمیایی که در خون شما در هنگام افسردگی به وجود می آید و همچنین وابستگی هایی که به مصرف داروهای مختلف دارید که باعث ایجاد اضطراب در شما می شود را مورد بررسی قرار می‌دهند.

اگر مشکل فیزیکی در شما وجود داشته باشد این مدل پزشکی به شما پیشنهاد می‌دهد که به سراغ یک روانپزشک بروید. به همین علت و درمان دارویی می تواند برای شما به تنهایی مشکلات روانپزشکی را برطرف کند.

اما مدل روانشناسی به تفکیک مشکلات روانی و فیزیکی از هم رو می آورند چرا که این دو مولفه کاملاً از یکدیگر سوا هستند. مشکلات روانی در اثر می‌توانند به واسطه عوامل محیطی فیزیکی و یا روانی ایجاد شده باشند که تمام شرایط انسانی در این مولفه فیزیکی تاثیر دارند. برای مثال افرادی که دچار استرس و افسردگی هستند باید بدانند که این استرس بعد از عمل جراحی آنها نقش بسیار موثری را ایفا می کند.

و یا اینکه روان درمانی و شناخت مناسب از خود باعث درمان سریع بیماری ها الخصوص بیماری سرطان میشود. همچنین افرادی که دارای یک مشکل پزشکی مزمن هستند به علت تأثیری که روند این بیماری برای زندگی آنها می گذارند باعث فرسودگی روانی در این افراد می‌شود.غذای درست است که ما برای از بین بردن افسردگی و ناراحتی آنها فقط به یک قرص استفاده کنیم و یا آنها را به مشاوره بفرستیم؟

در حقیقت دادن یک قرص تنهایی نمی‌تواند تمام مشکلات روانی را برطرف کند بلکه این روش فقط نشانه های بیماری را در ظاهر از بین میبرد و واکنش عاطفی و روانی را در فرد پنهان می سازد. در علت واکنش عاطفی روانی است و درمان کردن این مشکل نیز باید با حالت روانشناسانه باشد.

مثلاً من نگرانی سلامتی ام را دارم و هنگامی که با دکترها در مورد آن بحث و گفتگو می کنم دچار اضطراب می شوم به همین علت قرص گرفتن به من کمک میکند تا از نظر فیزیکی احساس بهتری در مورد سلامتی هم داشته باشم ولی باز هم نگران هستم. پس اگر با یک روانشناس در مورد مشکل خود صحبت بکنم احساس بهتری دارم و دیگر نگرانی در من وجود نخواهد داشت و لازم نیست برای داشتن احساس راحت تر دارو مصرف کنم.

با توجه به نکات بالا دریافتیم به جای حذف درمان روانشناسی برای مشکلات متفاوت مانند افسردگی و اضطراب و اتکا کردن صرف مصارف دارویی،باید گزینه درمان روانی را به عنوان اولین گزینه ارائه دهیم و تنها در صورت حاد بودن قضیه مشکلات دارویی را اضافه کنیم.

علاوه بر آن افرادی که به مشکلات پزشکی جدی دچار هستند باید در کنار درمان دارویی حتماً درمان روانی را نیز برای آنان لحاظ کنیم. چرا که تحقیقات نشان داده است ارائه درمان روانشناسی در کنار داروهای شیمیایی برای مشکلات پزشکی حاد می تواند تاثیر مثبت تری داشته باشد.

رفتار هایی که شما را بیمار روانی معرفی می کند

در اصل خصلت ها و مشخصات روانی هر دو یک معنا می دهند. در شرایط روانشناختی معمولاً روانشناسان خصلت های متفاوت شخصیتی و مشخصات افراد را بررسی می‌کنند که در واقع همه اینها یک فرد را به تصویر می کشد.

همه انسانها خصلت های متفاوتی دارند روانشناسان غالباً به مشخصات شخصیتی فرد اشاره میکند. از ترکیب شدن منحصر به فرد این خصلت ها و مشخصاتی که هر یک از ما به صورت گوناگون داریم باعث ایجاد شخصیت خاص در ما می شود که در واقع فرد ما را میسازد..

اما بعضی از قسمت های معین در فر دما با مشکلات روانی مرتبط هستند که این بخش دچار آسیب است. برای مثال اگر کسی در تمیزی و مرتب بودن بسیار افراد به خرج بدهد ممکن است او را وسواسی بنامند. که این به این معناست که تمام مردم مرتب و منظم مشکل دارند ولی در اصل این گونه نیست.

بسیاری از روانشناسان سعی بر این دارند خصلت های متفاوت شخصیت را در انسان ها مطالعه کرده و با استفاده از تفاوت آنها از هر فردی یک فرد دیگر به تعریف آن بپردازند. البته این بحث همواره مورد سوال بوده که تعداد خصایص  شخصیتی متفاوت چقدر است؟

در واقع یک زنجیره خاصی از خصلت های شخصیتی وجود دارد که برخی از مردم تعداد بیشتری از این خصلت های این زنجیره را دربر دارند و بعضی دیگر خصایصی کمتر.

حال اگر جامعه آماری خود را تعداد زیادی از مردم قرار بدهیم و بر روی هر کدام از شخصیت های آنان مطالعه کنیم می توانیم یک عدد مشخصی از هر خصیصه را بیان کنیم که این روند دقیقا کاری است که روانشناسان انجام دادند.

چرا که هر کس برخی خصایص را بیشتر و برخی دیگر آن را کمتر دارند و علاوه بر آن یک سری خصلت های دیگر را به اندازه میانگین دارا هستند. از ترکیب شدن متفاوت خلوص میانگین این خصلت ها یک فرد با ویژگی های منحصر به فرد را می سازد.

حال میخواهیم به صورت خلاصه در این قسمت مثال هایی از خصلت های شخصیتی که روانشناسان آنها را مطالعه کردند را بررسی کنیم.

استقلال

تسلط داشتن بر خود

حالاتی دمدمی مزاج

تخیل

 حسادت

بدگمانی

شجاعت

 ثبات احساسی

 خونگرمی

خصلت روانی ذاتی است اما مشکل روانی خیر

دراصل تمام مشکلات روانی دارای یک مقوله مشترک هستند. اگر یک شخص مشکلات روانی را با خصلت های روانی خود آمیخته بکند باعث می شود که دیگر نتواند در زندگی تعادل را برای خود برقرار سازد برای مثال اگر شخصی منظم باشد و وسواسی بودن افراطی را به کار خود اضافه بکند. باعث می شود تا زندگی بدی را برای خود به ارمغان بیاورد. اما منظم بودن بدون داشتن افراط باعث می شود تا دیگر خصلت روانی ما به یک مشکل روانی تبدیل نشود.و در نهایت این رفتار دیگر باعث ایجاد ناراحتی و پریشانی نخواهد شد.

اسم کلینیک روانشناسی ما چیست؟